Sevgili Selahattin Demirtaş
HDP’ye hitaben yazdığın mektubu okuyunca HDP’nin Ankara 3. Bölge Adayı olarak tartışmaya ben de katılmaya karar verdim -sen” diye hitap ediyor olmam samimi duygularımla alakalıdır-.
Yaklaşık bir buçuk ay sahada, seçim çalışmalarına katıldım ve daha önceleri de HDP’yi destekleyen ama içinde yer almayan bir kişi olarak çok önemli deneyimler edindim.
HDP Eş Genel Başkanı Sezai Temelli liderliğinde bir HDP heyeti yeni TBMM Başkanı Binali Yıldırım’a yaptıkları “ziyaret” ve görüşme sonunda "Demokrasi açısından HDP olarak Parlamento'da mücadele yürütmeye, toplumun tüm kesimlerinin sesi olmaya devam edeceğiz. Halkın meclisi olarak gördüğümüz bu Meclis'te halkın burada olması ve yasakların olmaması gerektiğine de görüşmede vurgu yaptık” açıklaması yaptı.
Geçen yazımızda kapsamlı bir seçim değerlendirmesi ve öncesinde Erdoğan’ın Avrasyacı paşalardan özür dileyerek uzlaşması ile aynı zamanda Kürt Özgürlük Hareketiyle yürütülen sözde “diyalog” ve “barış” sürecinin sonlanmasının üzerinde durmuştuk. Bugünü anlamak için bu “uzlaşmanın” niteliğini ve çerçevesini biraz daha açmayı yararlı görüyoruz.
24 Haziran seçim sonuçları gösterdi ki bu seçimlerle birlikte parlamento zemini artık muhalefet için iyiden iyiye anlamını yitirmiştir. Cumhur İttifakı (AKP-MHP-BBP faşist bloku) 400 milletvekilini bulamasa da, 341 gibi bir çoğunlukla parlamentoyu istediği gibi çekip çevirebilecek, muhalefetin sesini daha çıkmadan boğabilecektir.
Kurban Bayramı günlerindeyiz. Ekonomik kriz, bebelerin bile gözlerine sokarcasına katledilen hayvanların kanlarıyla örtülmeye çalışılırken, hapishane duvarları sağır… Ben de varım diyebilmenin bile güç olduğu bir zamanda unutuldu mu Onlar!… Memleket bir hapishane nerdeyse. Ve bayram alabildiğine duygusuz, korkunç, eşitsiz ve kör…
12 Eylül 1980 öncesi ve sonrası TKP üyesi ve yönetici militanı, son yıllarda Kürt Özgürlük Hareketi yöneticilerinden, BDP ve HDP Kocaeli eski İl Başkanı, Politika Gazetesi Kocaeli Koordinatörü yoldaşımız Mehmet Ali Alçınkaya “terör örgütü üyeliği ve terör propagandası” suçlamalarından ikinci kez tutuklanarak tutsak edilmiştir. İkinci tutsaklığı 4,5 ay sürmüş ve ilk duruşmada “adli gözlem şartı ile” şartlı tahliye edilmiştir.
Bu sene Türkiye Komünist Partisi’nin kuruluşunun 98. yıl dönümünü karşılıyoruz. Dile kolay 98 sene… İnsanlar 98 yıl sonunda yaşlı sayılır. Ancak TKP öyle bir canlı organizmadır ki, dönemsel olarak yenilenen kadro ve yönetici damarıyla genç olma özelliğini korur. Genç kalır, ama on yıllara dayanan bir mücadele, deney ve tarih hafızasının da sahibi bir gençtir. Yani, bir süreklilik söz konusudur. Bu öge belirleyici önemdedir.
Türk burjuva ekonomisinin yapısal ve finansal krizi her geçen gün giderek derinleşiyor. Türk ekonomisinin içine girdiği kriz salt Türk tekelci burjuvazisinin derin bir endişe içine sokmuş değil, bütün kapitalist dünyayı özellikle de AB emperyalist burjuvazisini de bu endişenin içine itmiş bulunuyor.
Seyahat özgürlüğü temel insan haklarından birisidir ve uluslararası anlaşmalarla garanti altına alınmıştır. Birleşmiş Milletler Örgütü’nün 1948 yılında kabul ettiği Uluslararası İnsan Hakları Sözleşmesi’nin 13. maddesi herkesin özgürce seyahat edebileceğini belirtmektedir. Bu anlaşmanın altında Türkiye’nin de imzası vardır.
Ne yazık ki, son zamanlarda Türkiye bu maddeye riayet etmemektedir. Herhangi bir mahkeme kararı olmamasına rağmen birçok kişinin Türkiye havalimanlarında girişlerinin engellendiği bilgisi bize ulaşmaktadır. Bunların arasında üyelerimiz de bulunmaktadır.
New Yorklu taksi şoförü 61 yaşındaki Douglas Schifter 2018 Şubat ayında bir gün sosyal medya hesabına »Politikacılar beni de yeni esaretin zincirlerine bağlamaya çalıştılar. Direndim, ama iflas ettim« diye yazdıktan kısa bir süre sonra belediye binasının önüne gidip intihar etti. Taksi plakası satın alabilmek için yüklü bir kredi yükünün altına giren ve artık borçlarını ödeyemez durumda kalan Schifter’in intiharı, binlerce taksicinin Uber ve Lyft gibi şirketleri protesto etmek için sokaklara dökülmelerine ve sadece New York’ta sayıları 80 bini geçen Uber kullanıcılarına sınırlama getirilmesini talep etmelerine neden oldu.
Ezidiler, Kürttür. Kürtlerin islamın etkisine girmeyen ve ilk inanışlarını koruyan azınlık bir kesimidir. Bu inanışlarını ve topluluk olma özelliklerini tüm katliamlara rağmen günümüze kadar korumayı başarmışlardır. Ezidi adı ‘Ezda’, “beni yaratan” anlamına gelen Kürtçe kelimeden türemiştir.
Kayıplar, cumhuriyetin kuruluş felsefesinde olan bir zulümdür. Cumhuriyet, devraldığı kanlı ve kirli mirası kurulurken hamuruna maya yaptı. Cumhuriyet daha kuruluşu ilan edilmeden, Türkiye Komünist Partisi’nin kurucu kadrosu Karadeniz’de alçakça katledildi. (mezarsız)
Dünyanın en önemli şairlerinden biri olan TKP üyesi ve yöneticisi komünist şair Nazım Hikmet, Türkiye'nin Aleksandr Puşkin'idir!
Sürgüne yazgılı her iki şairin şiirlerine, yaşamak zorunda kaldıkları sürgün yaşamlarının, içinde bulundukları toplumsal koşulların yansıdığı görülür.
Dönemin baskıcı ortamına ve yönetimine karşı, sanatın özgürlüğü konusunda düşüncesini eserlerinde ustaca yansıtan Puşkin, bir şiirinde,
Her halkın vazgeçemeyeceği değerleri vardı. Hele o halk yüz yıllardır kimi halkların zorba, barbar egemenlerince sömürülüp katlediliyorsa, onların değerleri namuslarıdır, onurlarıdır artık. Cigerxwin de Kürt halkı için öyledir; o yazar, o şair, o sinemacıdır. Öyle ki, halkı için kavgayı ve kültür sanatı yüreğinde bir kardelen gibi büyütmüş daha ismini aktaramadığımız tüm değerlerin, hiç kuşkusuz her evde bir külliyesi olmak zorundadır. Günlük dille ne halk, ne de özgürlük mücadelesi verilir. Bilimsel, entellektüel bir altyapı için araştırma ve donanım şarttır. Bunu da dışarıdan birileri değil, Halkların kendi birikimiyle yetiştirdiği genç kuşaklar yapmak zorundadır.
Geçen hafta değindiğimiz gibi ekonomik kriz henüz tüm emareleriyle toplumun hissedeceği düzeye gelmedi. Ancak işgücünü satarak emeği ile geçinenler, yoksullar, emekliler ve işsizler açısından korku dolu günler yaşanıyor.