Bu iki kelime birlikte ifade edildiği zaman anlamı derinleşiyor. Bizim açımızdan da iki yönlü bir önem arz ediyor. Birincisi; BİRLİK VE DAYANIŞMA işçi sınıfı mücadelesi açısından vaz geçilmez kavramlar. Vaz geçilmezin ötesinde sonuç almaya yönelik adım atma niyetinde olanlar için can alıcı bir kavram kombinasyonu. İkincisi; İşçi sınıfının politik örgütü genellikle sendikal, demokratik ve politik çevrelerde BİRLİK VE DAYANIŞMACILAR olarak anılır, nitelendirilirler.
TKP MK Genel Sekreteri İ.Bilen yoldaş S.Üstüngel adıyla yazdığı “Güneşli Dünya” kitabında Sovyetler Birliği ve Reel Sosyalizmi anlatır. O kitap yayınlandı yayınlanalı Güneşli Dünya TKP’liler için Sosyalizm kavramı ile eş anlamlı olmuştur.
Dünyanın güneşli olması için bir güneşin olması gerekir. Yetmez… Bu güneş o kadar yükselmeli ki dünyamızı aydınlatabilsin. İşte o zaman dünya Güneşli Dünya olur.
Bir de konuya tersten yaklaşalım. Güneşin hiç aydınlatmadığı bir dünya var olabilir mi? Olamaz.
Seçimler geçti ve İktidar gerçek halk düşmanı yüzünü gösterdi. Her şeye zam. Bu zamların da sonu gelmeyecek. Çünkü ekonomik sistem tükenmiş. Dolar karşısında TL’nin değer kaybı Türkiye halklarını bir yılda yüzde yüz daha fazla yoksullaştırdı. Geçen yıl 3,5 TL olan Dolar bugün 5.5 TL.
Seçimleri kendi çıkmazlarından dolayı öne çektikleri yetmedi, bir de Haziran ayının üçüncü haftasına aldılar. Yani okullar tatile girdikten bir hafta sonrasına. Umuyorlar ki, onların ırkçı deyimiyle “beyaz Türkler” tatile çıkarlar ve oy kullanmaktan imtina ederler. Bu BİR.
Devrimci sınıf mücadelesini yükseltmek için kafa patlatması gerekenler seçim kampanyası planları yapıp aday tartışmaları yürütüyor. Olmadık ittifak hayalleri kuruluyor. Bir yandan “faşizm var veya faşizm kurumsallaştırılıyor, son etap yaşama geçiriliyor” deniyor. Diğer yandan oyları kimin ve nasıl sayacağı belli olmayan, sonuçlarını istedikleri gibi ilan edecekleri, o da olmazsa “seçimi tekrar ederiz” kararını alabildikleri bir ortam yaşanıyor. Bizim pek fazla “solcu”, “devrimci” arkadaşlarımız da bu koşullarda abesle iştigal ediyorlar.
Geçtiğimiz günlerde Türkiye Komünist Partisi’nin kurucuları ve ilk Genel Başkanı Mustafa Suphi, ilk Genel Sekreteri Ethem Nejat ve on üç Merkez Komitesi üyesi yoldaşımızın, TKP kurulduktan 4 ay 18 gün sonra Karadeniz’in derin sularında Kemalist Ankara Hükümeti tarafından katledilmelerini, 97. yıl dönümünde andık.
Türkiye’nin her şeyi alt üst olmuş vaziyette. Ne eğitim ve sağlık sistemi, ne silahlı kuvvetler, ne devlet kurumları, ne parlamento, ne de ekonomi ve politika. Hiç biri işlemiyor. Ancak devlet yöneticilerinin, burjuva siyasetçilerinin ve bürokratların söylemlerine bakarsanız her şey tıkırında yürüyor. Sadece iç ve dış güçler, Türkiye düşmanları etrafımızı sarmışlar ve Türkiye’yi bitirmeye çalışıyorlar. Zannedersiniz ki her şey yolunda…
Güncel olarak her yerde en çok tartışılan konu ülkenin nereye gittiği ile ilgili. Yaşam bir şekilde sürüyor, yoksulluk ve açlık sınırında yaşayan yurttaşlar dahi, tabiri caizse açlıktan ölmüyor ama bu durum ne kadar sürecek sorusu herkesi meşgul ediyor.
Değerli okurlarımız; Gazetemiz bir süre sonra üçüncü yayın yılını tamamlayacak. Bir ihtiyaç üzerine yayınlamaya başladığımızdan bugüne dek inişli çıkışlı, acı ve tatlı süreçler yaşadık. Gazetemizin kurucu sahibi ve ilk sorumlu yazıişleri müdürü Kemal Tayfun Benol arkadaşımızı anmadan geçemeyeceğiz. Bugün yaygın bir dağıtım ağına ulaşan gazetemiz, daha ileri hedeflere yönelmek durumunda.
Bir ülke düşününüz ki, iki tane değerli öğretmeni KHK gücüyle hukuksuz olarak işten atıldıkları için dört ayı aşkın bir süredir açlık grevindeler, yetmiyor aç kalıp direnmek dışında başka hiç bir suçları olmamalarına rağmen tutuklanıyorlar ve açlık grevlerini bu koşullarda da sürdürüyorlar.