Orhan DEMİRBAĞ

15-16 Haziran 1970 tarihlerinde işçi sınıfımız, demokratik, sendikal haklarına el uzatan burjuvazinin kanlı ellerini kırmak için genel direnişe geçti. Burjuvazi ve onunla açıkça işbirliği yapan sarı sendika Türk-İş yöneticilerinin ortaklaşa hazırladığı yeni sendikalar tasarısına göre, başta DİSK olmak üzere işçi sınıfının demokratik sendikal örgütleri kapatılıyordu. Çünkü getirilmek istenen tasarıyla işkolunda çalışan sigortalı işçilerin 1/3’ünü örgütleyemeyen sendikaların kapatılacağı hükmü getiriliyordu. Bu durumda Türk-İş dışındaki bütün sendikalar kendiliğinden fesholuyordu.

Yine bir Kasım ayı, yine sonbaharda ağaçların yapraklarını döktüğü gibi aramız- dan ayrılan yoldaşlar... TKP MK Genel Sekreterleri Zeki Baştımar (Yakup Demir), İsmail Bilen (Marat) yoldaşlar ve paramiliter faşist çetelerin katlettiği Talip Öztürk (Orhan Tok) ile Ali İhsan Özgür... Ve faşist darbecilerin zindanlarında ser verip sır vermeyen yoldaşımız Mustafa Asım Hayrullahoğlu’nun (Deniz) katledilişinin yıldönümü...

15-16 Haziran, işçi sınıfımızın müca- dele tarihinde anlamlı ve bir o kadar da bugün üzerinde iyice düşünülmesi, dersler çıkarılması gereken önemli bir tarih. O günün iktidarı da bugünkü gibi işçi sınıfının mücadelesini engellemek için elinden geleni ardına koymuyordu.

12 Eylül faşist darbesini izleyen yıl- larda parlamenter sisteme (!) geçilirken 4 eğilimi (MSP, AP, CHP, MHP) birleştir- diğini söyleyerek ANAP’ı kuran T. Özal, aslında tekelci burjuvazinin faşist dik- tatörlüğünün de mimarıydı. İşçi sınıfını, gelişen devrimci, sosyalist hareketi ez- mek için faşist generaller eliyle CIA’nin organize ettiği darbe amacına ulaştı.

15 Temmuz darbe girişimi sırasında havada darbecilerin elindeki F-16’lar uçarken Marmaris’ten İstanbul Atatürk Havaalanı’na gelen CB Erdoğan’ın basın toplantısında sarfettiği bir cümle dikkat çekiciydi. “Bu Allahın bize büyük bir lütfu.” (NTV Haber, 16 Temmuz 2016 Cumartesi) Doğrusu kimse sarfedilen bu cümlenin altında nelerin yattığını, gelecek günlerin nelere gebe olduğunu o toz duman içinde kavrayamadı, kavrayamazdı da...

Medyanın neredeyse tümünü kontrol eden CB ve AKP iktidarı, bununla da yetinmeyip devrimci, demokrat, sosyalist güçleri de kendi belirlediği gündemlerle tartıştırıyor. Deyim yerindeyse meşgul ediyor. CB, Başbakan ve AKP yöneticileri, bilinçli olarak denize atılan oltanın ucundaki yem gibi absürd bir laf ortaya atıyor, günlerce bu laf tartışılıyor. Daha tartışmaya girmeyen kesimler ne söyleyeceklerinin hazırlığını yaparken, hop yeni bir inci ortaya dökülüyor.

Kürdistan’da işlerini yapmaya çalışan basın emekçilerini susturamayan AKP, İMC TV’yi Türksat uydusundan çıkarttırarak kararttı.

Birleşik Metal-İş Sendikası’nın 19. Genel Kurulu 26-27 Aralık günü İstanbul Kartal’da Titanic Business Hotel Asia’da toplandı. Blok listeyle gidilen seçimler sonrası yeni yönetim kurulu; Adnan Serdaroğlu (Genel Başkan), Özkan Atar (Genel Sekreter), Ali Gündüz (Genel Mali Sekreter), Hami Baltacı (Genel Örgütlenme Sekreteri) ve Seyfettin Gülengül’den (Genel Eğitim Sekreteri) oluştu.

Ankara katliamı’nda birçok dostumuzu, yoldaşımızı kaybettik. Hepsi birbirinden değerli, birçoğunun belki yeri kolay kolay doldurulamaz yoldaşlarımızı bu hain saldırıda yitirdik.

Son günlerde çokça yazar HDP’ye sahip çıkıyor görünüp Öcalan’a ve KCK yönetimine tabiri caiz ise savaş açmış görünüyor. Bir taraftan Selahattin Demirtaş’a ve partisi HDP’ye övgüler dizip demokratik siyasetin “iyiliklerini” ön plana çıkarırlarken öte yandan “özyönetim” ilanlarının savaşı tırmandırdığını, bunun da PKK yönetimince kışkırtıldığını ileri sürüyorlar.