Süleyman HACIBEKTAŞOĞLU

Son haftalarda bir sürü tartışmalar yaratan bir yasa; iklim yasası adı altında meclisten geçti. İklim krizi paravanı adı altında sermayenin önünü açacak, yeni birikim modeli yaratacak bir yasa bize gezegeni kurtarmak adına sunuldu.

Şimdiye kadar ekoloji mücadelelerin içinde yer aldım. Sermayenin doğaya nasıl saldırdığına şahit oldum. Tahribatı gördüm, insanlığa ve tüm canlılara, yaşam alanlarına verdiği zararı gördüm. Ne için olduğunu anlayabilmek için bu konuda onlarca kitap ve makale okudum. Pratikte gördüklerim ile okuduklarım arasında oluşturduğum bağı bu yazı ile okurlara anlatmak istedim. Ne oluyor, bir iklim krizi mi var, nedir bu yeşil düzen, yeşil enerji dedikleri şey, bunu gerçekten insanlık adına mı yapıyorlar, Kapitalizmi yaşatmak isteyen sermaye sınıfı insanlık adına olumlu ne yapabilir? İşte bütün bu soruların cevabını aradım hem okuduklarımda hem de mücadele ettiğim alanlarda. devamı

Seçimler sosyalistler ve komünistler için hep tartışma konusu olmuştur. Devrimci ve sosyalist çevrelerde seçimlere ilişkin takınılacak tutum sorununu özellikle ülkemizde hep tartışma gündeminin İşçi sınıfının mücadele tarihi ve deneyimlerine, hatta daha dar anlamda Bolşevik mirasa sahip çıkma ve bu miras ışığında davranma iddiasında olan birçok çevre, parti ve örgütlerin farklı tutumlar takınmasına neden olmuştur. devamı

6 Şubat 2023, sabah 4:17, merkez üssü Maraş’ın Pazarcık ilçesi, şiddeti 7,6 insanlar uykularında yakalandılar böyle bir depreme. Toz duman içinde uyandı uyanabilenler. Devlet; “asrın felaketi”, “takdiri ilahi”, “kader” diye açıkladı tüm bu yaşanan felaketi. Çok geçmeden ikinci deprem geldi aynı şiddetle. Egemenlerin dediği “kader” planının içinde bu da vardı.

Bu şiddetli iki deprem yaklaşık 15 milyon insanın yaşadığı bir coğrafyada 11 ilde etkili oldu. Bu illerin bir kısmının da, özellikle Hatay, Malatya, Adıyaman, Maraş gibi illerde felaketin boyutları inanılmaz boyutlara ulaştı. Şehirler yok oldu. devamı

Küçük aile çiftçiliği ile şirketlerin karşı karşıya geldiği, mevcut iktidarın, yani AKP’nin şirketlerden yana tavır aldığı, kapitalizmin neo-liberal politikalar döneminin tarımdaki uygulamalarındaki duraklardan birisi de ülkemizin çay tarımıdır.

Duraklardan birisidir dedik. Belki de tarımdaki son duraktır. Tarımda elde kalan son KİT’in (Kamu İktisadi Teşebbüsü) de artık elden çıkartılmasının zamanı çoktan gelmiştir, hatta geçmiştir bile. devamı

Marx’a göre insanlığın önüne her zaman çözebileceği sorunlar koyduğunu bile bile, “bir Marksistin hayal etmeye hakkı var mıdır?”  Bunu şöyle cevaplar: “Hayallerle hayat arasında bir bağ varsa, her şey yolunda demektir.” devamı

Dünya ekonomik sisteminin yani kapitalizmin yaşadığı kriz gittikçe derinleştikçe gelişimini tamamlayamayan, ekonomileri kırılgan ve daha çok dışa bağımlı olan ve kendilerine gelişmekte olan ülkeler denilen Türkiye gibi ülkeler bu krizi iliklerine kadar hisseder oldular artık. devamı

Doğu Karadeniz bölgesi de ülkenin her yerinde yaşanan, çiftçinin ürününü elinden alan, onu çaresiz bırakan ve ektiği toprağı ve üretim alanlarını terk etmeye mecbur bırakan büyük emperyalist gıda şirketlerinin iş birlikçisi olan MHP-AKP-Saray rejiminin tarım politikalarının sonucu  sorunlar yaşamaya devam ediyor. devamı

Bu coğrafyanın tarihinde öyle acılar var ki neredeyse her güne bir anma düşüyor. Sivas katliamını anmadan yazıya başlamak doğru olmazdı sanırım. Türkiye’nin en karanlık ve yaslı günlerinden biriydi. Bir Cuma günü namazdan sonra binlerce kişi yürüdü Madımak’a doğru. Dillerinde tek slogan vardı. Masum insanları yakmak için onları şeytanlaştırmak gerekiyordu. devamı

Yaşam alanlarına müdahaleye karşı saldırılar gündeme geldiğinde aklımıza ilk gelen yerlerden olur Doğu Karadeniz bölgesi. Hidroelektrik santralları (HES), Yeşil yol,  taş ocakları, ağaç kıyımları ve ormanların talan edilmesi, yaylaların maden ruhsatlarıyla parsel parsel satılması , sahil dolguları ile denizin ve deniz canlılarının yok edilmesi. Aklınıza gelebilecek doğaya ait ne kadar saldırı alanı varsa bu bölge bunların tümünü yaşadı yaşıyor hala. devamı

Yeni bir çay sezonu başlıyor. Çay üreticisi gübreleme için bahçeye indi. Ama umutlu bir sezon geçireceğinden emin değil. Ülkede son zamanlarda yaşanan ekonomik bunalım gübre fiyatlarıyla çay üreticisine kendini gösterdi. Geçen yıla göre %30 daha zamlı gübre fiyatlarıyla zor durumda. 1.800 TL ile aldığı gübre dövizdeki dalgalanmalar sebebiyle bugün 2.500- 2.700 TL/ton fiyat aralığında satılıyor. Şimdilik böyle, çünkü her gün değişen bir fiyat politikası var. devamı