Marksizm-Leninizm Klasikleri dizisi -2- Komünistlerin Eğitsel çalışma ve Mücadele Perspektifinde Önemli Bir Eser: Ekonomi Politiğin Eleştirisine Katkı

Marksizm-Leninizm Klasikleri dizisi -2- Komünistlerin Eğitsel çalışma ve Mücadele Perspektifinde Önemli Bir Eser: Ekonomi Politiğin Eleştirisine Katkı

Karl MarksKarl Marks’ın, dolaşan komünizm heyulasının verdiği korkuyu dile getirdiği günden bu güne, burjuvazinin korkusu artarak devam ediyor. Reel Sosyalizm’in uygulandığı devletlerdeki karşı-devrimlerden sonra, tarihin sonu ilan edilmesine rağmen, Marksist-Leninist ideoloji Kapitalist-Emperyalist ideologların gündeminden düşmedi. Geçmişin kaba anti-komünist şartlamaların yerini, sosyalizmi yeniden tanımlama ve kapitalizmin sınırları içinde tutacak ehlileştirmiş bir içeriğe kavuşturulma projeleri başlatıldı. Önce Stalin’in gözden düşürülme çabalarına hız verildi.

Ardından Lenin’in aşıldığı, Marks’ın da eleştiri dışı kalmaması gerektiği üzerinden yoğun bir ideolojik bombardımanla sürdü.Bu Post-Marksist kampanyalar sosyalizm adına mücadele verdiklerini ifade eden kimi yapıların programlarına girdi. Marksist-Leninist temel ilkeleri reddeden noktadan, günümüz koşullarına uyarlama mantığı ile kapitalizmle barışık uysal bir sosyalizm yaratılması amaçlandı. Reel Sosyalizm’in geçici yenilgisinden bu güne, küreselleşme adıyla anamalcı düzen tüm çıplaklığıyla halk düşmanı yüzünü gösterdi. Bu koşullarda kapitalizmin nesnel ve köklü bir eleştirisini ve oradan işçi sınıfı lehine çıkış yollarını gösteren Marksizm-Leninizm, çok yönlü çarpıtmalara rağmen burjuvazinin korkusu olmaya devam etti. Günümüzde kapitalizmin sömürü, yoksulluk, açlık, işgal, savaş, çevre tahribatı ve düşmanlaştırma karşısında Marksizm-Leninizm, işçi sınıfına ve dünya halklarına kurtuluş yolunda hala yol gösteriyor…

 

***  

Gazetemiz bu sayısında, Marks’ın EKONOMİ POLİTİĞİN ELEŞTİRİSİNE KATKI eserini ele alıyoruz.

İlk kez 1859 yılında yayımlanan eserin birinci bölümü Sermaye Üzerine başlığı altında, Meta’nın tahlili ve sermaye konusu ele alınır. Dolaşım aracı olarak paranın rolü yanında, ödeme aracı ve evrensel işlevi de kapsamlı olarak incelenir.

İkinci bölüm Ekonomi Politiğin Eleştirisine Giriş başlığıyla; Üretim, tüketim, dağılım ve değişim süreçleri ele alınırken, mülkiyet ve sermaye birikimi incelenir. Buna bağlı olarak; Devlet, bilinç biçimleri, hukuk ve aile ilişkilerinin üretim araçlarının mülkiyet şekli ve üretim ilişkileri üzerinden biçimlenmesi konusu ele alınır. 

Marks’ın deyimiyle bu yapıt; ömrünün en güzel yıllarının ürünü ve ilk kez olarak toplumsal ilişkilerin yeni bir görüş tarzını bilimsel olarak sunmuştur. Hasta olması ve bu nedenle çektiği acılara rağmen, yapıtını ortaya çıkarmayı bir parti görevi olarak değerlendirmiştir. Sonraları KAPİTAL’de daha ayrıntılı incelenecek olan konular, kapitalist üretim ilişkilerinin tahlili ve burjuva ekonomistlerinin eleştirisi konusunda ayrıntılı ilk yapıtı olması nedeniyle önemlidir.

Kitap hakkında değişik platformlarda olumlayan veya Marks’ın eserinde değindiği görüşlere karşı birçok değerlendirme yazıları kaleme alınmıştır. 1959 Ocak ayında Marks’ın yazdığı önsöz eserin içeriği ve anlamını daha da güçlendirmiştir. Yazıldığı tarihten günümüze, kapitalizmin gelişim sürecine paralel, üretim ilişkilerinde bir takım değişmeler olmasına rağmen; Kapitalizmin doğası, sermaye birikimi ve emek sömürüsü konusundaki tahliller günümüzde de hala güncelliğini koruyor.  Ekonomi Politiğin Eleştirisine Katkı eseri Kapitalist üretim ilişkilerinin kavranmasında önemli bir yapı taşı ve günümüz komünist mücadelesi ve eğitsel çalışmalar açısından vazgeçilmez bir kılavuzdur.

Eserin okunmasına teşvik olması amacıyla Karl Marks’ın kitaba yazdığı Önsöz’ü yayınlıyoruz.

MUSTAFA SUPHİ VAKFI
Eğitim Bürosu Kolektifi
 

  

     

Karl Marks  

ÖNSÖZ
Londra, Ocak 1859

Burjuva ekonomi sistemini şu sırayla inceliyorum: sermaye, toprak mülkiyeti, ücretli emek; devlet, dış ticaret, dünya pazarı, ilk üç başlık altında modern burjuva toplumun bölündüğü üç büyük sınıfın ekonomik varlık koşullarını inceliyorum; öteki üç başlığın birbiriyle ilişkisi açıktır. Sermayenin incelendiği birinci kitabın birinci kısmı, şu bölümlere ayrılmıştır: 1. meta; 2. para ya da basit dolaşım; 3. genel olarak sermaye, ilk iki bölüm, bu kitabın içeriğini oluşturmaktadır. Basılmak üzere değil, kendi aydınlanmam için uzun zaman aralıklarıyla karaladığım ve tasarlanan plan gereğince sistemli olarak hazırlanması koşullara bağlı bulunan monografiler şeklinde materyaller, toplu olarak önümde bulunmaktadır.

Hazırlamış olduğum bir genel girişi yayınlamıyorum;[1] çünkü düşünüp taşındıktan sonra, bana öyle geldi ki, ilk önce kanıtlanması gereken sonuçlar konusunda önceden yargılara varmak, ancak sıkıcı olabilirdi ve beni izleyecek okurun, tekil’den genel’e geçmesi gerekecekti. Buna karşılık, benim kendi ekonomi politik incelemelerimin seyri konusunda bazı bilgiler sunmam, bana, burada, yerinde bir davranış gibi gelmektedir.

Benim uzmanlaşmış çalışmalarımın konusu, felsefe ile tarih yanında ikincil bir bilgi kolu saymış olmama karşın, hukuktu. 1842-43’te Rheinische Zeitung’un başyazarı olarak, ilk kez, maddi çıkarlar denen şey üzerine yazı yazmak gibi zor bir yükümlülükle karşılaştım. Renanya Landtag’ındaki orman kaçakçılığı ve toprak mülkiyetinin parçalanması üzerine tartışmalar, o zamanlar Renanya eyaletinin birinci başkanı olan Bay Von Schaper’in, Mosel köylülerinin durumu üzerine Rheinische Zeitung ile giriştiği polemik, ve en sonu serbest ticaret ve himayecilik konusundaki tartışmalar, iktisadi sorunlarla uğraşmam için, ilk nedenler oldular. Öte yandan, “öne geçme” yolunda iyi niyetin sık sık bilginin yerini aldığı o dönemde, Rheinische Zeitung’da, Fransız felsefesine, sosyalizmine ve komünizmine hafif çalan bir yankı duyulmaktaydı. Ben, bu acemi işine karşı çıktım, ama aynı zamanda, Allgemeine Augsburger Zeitung ile giriştiğim bir tartışmada, o zamana kadar yapmış olduğum incelemelerin, Fransız eğilimlerinin asıl niteliği üzerinde herhangi bir hükme varma cesaretini göstermeme olanak vermediğini açıkça itiraf ettim. Bunun yerine gazeteleri için verilmiş ölüm fermanını, gazeteye daha ılımlı bir tutum vererek affettirebileceklerini sanan Rheinische Zeitung yöneticilerinin bu hayalinden özenle yararlanmayı, politika sahnesini terketmek ve çalışma odama kapanmak için yeğliyordum.

Kafamda biriken kuşkuları gidermek için ilk giriştiğim çalışma, Hegelci Hukuk Felsefesini eleştirici bir gözle yeniden gözden geçirmek oldu. Bu çalışmanın girişi, Paris’te, 1844’te yayınlanan Deutsch-Französische Jahrbücher’de yayımlanmıştı. Araştırmalarım, beni, —devlet biçimlerinde olduğu gibi— hukuki ilişkilerin de, ne kendilerinden, ne de ileri sürüldüğü gibi insan zihninin genel evriminden anlaşılamayacağı, tam tersine, bu ilişkilerin köklerinin, Hegel’in 18. yüzyıl İngiliz ve Fransız düşünürleri gibi, “sivil toplum” adı altında topladığı maddi varlık koşullarında bulundukları, ve sivil toplumun anatomisinin de, ekonomi politiğin içinde aranması gerektiği sonucuna götürdü. Ben, ekonomi politiği incelemeye Paris’te başlamıştım ve bu incelemeyi, Bay Guizot’nun hakkımda verdiği sınır dışı edilme kararı sonucu göçmek zorunda kaldığım Brüksel’de sürdürdüm. Ulaşmış olduğum ve bir kez ulaşıldıktan sonra incelemelerime kılavuzluk etmiş olan genel sonuç, kısaca şöyle formüle edilebilir: Varlıklarının toplumsal üretiminde, insanlar, aralarında, zorunlu, kendi iradelerine bağlı olmayan belirli ilişkiler kurarlar; bu üretim ilişkileri, onların maddi üretici güçlerinin belirli bir gelişme derecesiyle örtüşür. Bu üretim ilişkilerinin tümü, toplumun iktisadi yapısını, belirli toplumsal bilinç biçimleriyle örtüşen bir hukuki ve siyasal üstyapının üzerinde yükseldiği somut temeli oluşturur. Maddi yaşamın üretim tarzı, genel olarak toplumsal, siyasal ve entelektüel yaşam sürecini koşullandırır. İnsanların varlığını belirleyen şey, bilinçleri değildir; tam tersine, onların bilincini belirleyen, toplumsal varlıklarıdır. Gelişmelerinin belirli bir aşamasında, toplumun maddi üretici güçleri, o zamana kadar içinde devindikleri mevcut üretim ilişkilerine ya da, bunların hukuki ifadesinden başka bir şey olmayan, mülkiyet ilişkilerine ters düşerler. Üretici güçlerin gelişmesinin biçimleri olan bu ilişkiler, onların engelleri haline gelirler. O zaman bir toplumsal devrim çağı başlar. İktisadi temeldeki değişme, kocaman üstyapıyı, çok ya da az bir hızla altüst eder. Bu gibi altüst oluşların incelenmesinde, daima, iktisadi üretim koşullarının maddi altüst oluşu ile ki, bu, bilimsel bakımdan kesin olarak saptanabilir, hukuksal, siyasal, dinsel, artistik ya da felsefi biçimleri, kısaca, insanların bu çatışmanın bilincine vardıkları ve onu sonuna kadar götürdükleri ideolojik biçimleri ayırt etmek gerekir. Nasıl ki, bir kimse hakkında, kendisi için taşıdığı fikre dayanılarak bir hüküm verilmezse, böyle bir altüst oluş dönemi hakkında da, bu dönemin kendi kendini değerlendirmesi göz önünde tutularak, bir hükme varılamaz; tam tersine, bu değerlendirmeleri maddi yaşamın çelişkileriyle, toplumsal üretici güçler ile üretim ilişkileri arasındaki çatışmayla açıklamak gerekir. İçerebildiği bütün üretici güçler gelişmeden önce, bir toplumsal oluşum asla yok olmaz; yeni ve daha yüksek üretim ilişkileri, bu ilişkilerin maddi varlık koşulları, eski toplumun bağrında çiçek açmadan, asla gelip yerlerini almazlar. Onun içindir ki, insanlık kendi önüne, ancak çözüme bağlayabileceği sorunları koyar. Çünkü yakından bakıldığında, her zaman görülecektir ki, sorunun kendisi, ancak onu çözüme bağlayacak olan maddi koşulların mevcut olduğu ya da gelişmekte bulunduğu yerde ortaya çıkar. Geniş çizgileriyle, Asya üretim tarzı, antik çağ, feodal ve modern burjuva üretim tarzları, toplumsal-ekonomik biçimlenmenin ileriye doğru gelişen çağları olarak nitelendirilebilirler. Burjuva üretim ilişkileri, toplumsal üretim sürecinin en son uzlaşmaz karşıtlıktaki biçimidir bireysel bir karşıtlık anlamında değil, bireylerin toplumsal varlık koşullarından doğan bir karşıtlık anlamında; bununla birlikte burjuva toplumun bağrında gelişen üretici güçler, aynı zamanda, bu karşıtlığı çözüme bağlayacak olan maddi koşulları yaratırlar. Demek ki, bu toplumsal oluşum ile insan toplumunun tarih-öncesi sona ermiş olur. (Tarafımızdan öne çıkarmak için koyulaştırılmıştır. MSV-EBK)

Deutsch-Französische Jahrbücher’de, iktisadi kategorilerin eleştirisine katkının dâhice taslağını [2] yayınlamasından beri yazışarak sürekli olarak fikir alışverişinde bulunduğum Friedrich Engels, benim vardığım sonuca, başka bir yoldan (İngiltere’de Emekçi Sınıfın Durumu adlı yapıtıyla karşılaştırınız) ulaşmıştı. 1845 ilkyazında, o da gelip Brüksel’e yerleştiği zaman, birlikte çalışmaya ve Alman Felsefesinin bakış açısı karşısında olan kendi bakış açımızı oluşturmaya karar verdik: Bu, gerçekte, bizim geçmişteki felsefi bilincimizle hesaplaşmamızdı. Bu planımız, Hegel sonrası felsefenin bir eleştirisi biçiminde gerçekleşti. El yazısı, formalar halinde, iki cilt olarak, Vestfalya’daki yayınevi sahibinin elindeydi ki, yeni gelişmelerin, yapıtın basılmasını olanaksızlaştırdığını öğrendik. Biz, görüşlerimizi açıklığa kavuşturmuş, başlıca amacımıza ulaştığımız için, el yazısını farelerin kemirici eleştirisine seve seve terkettik. Bu dönemde çeşitli sorunlar üzerine görüşlerimizi kamuoyuna açıkladığımız dağınık çalışmalar arasında, ancak Engels ile birlikte kaleme aldığımız Komünist Parti Manifestosu ile benim yayınlamış olduğum Serbest Ticaret Sorunu Üzerine’yi belirteceğim. Bizim görüş tarzımızın kilit noktaları, polemik tarzında olsa da, ilk kez, bilimsel olarak 1847’de yayınlanmış olan ve Proudhon’u hedef tutan Felsefenin Sefaleti[3] adlı yapıtımda sunuldu. Almanca olarak yazılmış olan ve Brüksel’deki Alman işçileri Derneğinde konuyla ilgili konferanslarımı toplayan Ücretli Emek Üzerine incelemenin basımı, Şubat devrimi ve bunun sonucu olarak Belçika’dan sınır dışı edilmem yüzünden yarıda kaldı.

Neue Rheinische Zeitung’un 1848-49’da yayınlanması ve bunu izleyen olaylar, ekonomi üzerine incelemelerimi kesintiye uğrattı ve ben, bu konuya, ancak 1850’de Londra’da dönebildim. British Museum’da toplanmış olan ekonomi politiğin tarihi ile ilgili malzemenin bolluğu, burjuva toplumun gözlemi için Londra’nın elverişli olması ve en sonu Kaliforniya ve Avustralya altınının bulunmasından sonra, burjuva toplumun girer gözüktüğü yeni gelişme aşaması, işe baştan başlamamın ve yeni malzemeyi eleştirici bir anlayışla derinliğine incelemeye karar vermemin nedeni oldu. Bu incelemeler, beni, kısmen kendiliğinden asıl konumdan uzaklaştırır gibi görünse de üzerinde az ya da çok bir zaman süresi durmam gereken bilgi kollarına doğru yöneltti. Ama bu çalışmaya ayırmak istediğim zamanımı asıl kısaltan şey, para kazanmak amacıyla çalışmak zorunluluğu oldu. ilk İngiliz-Amerikan gazetesi olan New York Tribüne’ deki şimdi sekiz yılı bulan çalışmam, asıl gazetecilikle ancak çok fazla uğraştığım için, incelemelerimin olağanüstü dağılmasına neden oldu. Bununla birlikte, İngiltere’de ve Kıta’da kendini gösteren ekonomik olaylar üzerine makalelerim, bu gazeteye katkılarım arasında öyle önemli bir yer tutuyordu ki, asıl ekonomi-politik biliminin alanına girmeyen pratik ayrıntılar konusunda bilgi edinmek zorunda kaldım.

Ekonomi-politik alanındaki incelemelerimin gelişmesinin bu taslağıyla, ben, yalnızca görüşlerimin, nasıl değerlendirilirse değerlendirilsin ve yönetici sınıfların çıkarcı yargılarıyla ne kadar az uyuşursa uyuşsun, uzun ve özenli incelemelerin sonucu olduklarını göstermek istedim. Ama bilimin eşiğinde, cehennemin giriş kapısında olduğu gibi, şu kurala uymak zorunludur:  

Qui si convien lasciare ogni sospetto
Ogni viltâ convien che qui sia morta [4] 

 

PNOTLAR  

1 Marx’ın yayınlamadığı, 1857’de yazılmış olan bu giriş kısmı, elinizdeki kitapta “Ekonomi Politiğin Eleştirisine Giriş” adı altında (s. 235-272) yayınlanmaktadır. –Ed.  

2 Engels’in adı geçen yazısı için bkz: Karl Marx, 1844 Elyazmaları, Sol Yayınları, Ankara 1976, s. 397-433. –Ed.  

3 Bkz: Felsefenin Sefaleti, Sol Yayınları, Ankara 1992, s. 189-204. –Ed.  

4 “Burada bütün kuşkular kovulsun “Ve burada her türlü korku yok olsun.” (Dante, İlahi Komedya.) –Ed. 


Konuyla ilişkili diğer makaleler